Ήρωες, τσολιάδες και φεσάκια

Αυτή η εβδομάδα ήταν αφιερωμένη στην επέτειο της Ελληνικής επανάστασης.Ξεκινήσαμε με την ανάγνωση του βιβλίου της Ευγενίας Φακίνου «Τα Ελληνάκια», που μας μετέφερε κατευθείαν στην εποχή εκείνη και στον Μάρτιο του 1821.

Δραματοποιήσαμε το παραμύθι και ζωγραφίσαμε τα βουνά που πήγαν να πολεμήσουν τα Ελληνάκια.

Τους έδωσα ζωγραφισμένο σε χαρτόνι το σκαρί από ένα καράβι και συμπληρώσανε τη ζωγραφιά όπως τη φαντάστηκε ο καθένας.

Συζητήσαμε για τους ήρωες της επανάστασης ξεκινώντας από την ερώτηση που τους έκανα: τι είναι ήρωας. Οι απαντήσεις ήταν πολύ ωραίες και παιδικές:
Τους σώζει όλους. Τους νικάει όλους. Είναι πολύ δυνατός. Έχει πάρα πολλά μπράτσα. Έίναι πολύ δυνατός. Είναι πολύ δυνατός, μπορεί να σηκώσει κι ένα τραπέζι. Μπορεί να σηκώσει κι ένα ρομπότ με λέιζερ. Σώζει όλους τους ανθρώπους.
Είδαμε στον υπολογιστή εικόνες ηρώων του 1821 και είπαμε τα ονόματά τους , μιλήσαμε για αυτούς. Τέλος, φτιάξαμε τα πορτραίτα τους.

Ελευθερία ή θάνατος ήταν το σύνθημα της Ελληνικής επανάστασης και αποτυπώνεται στις ρίγες της Ελληνικής σημαίας. 9 ρίγες και 9 συλλαβές.

Είδαμε τον πίνακα του Θ.Βρυζάκη με τον τίτλο «Δύο πολεμιστές ή καραούλι».

Συζητήσαμε για τον πίνακα. Ποιοί είναι αυτοί; Τι κάνουν; Τι σχέση μπορεί να έχουν μεταξύ τους; Τι μπορεί να λένε; Τι μπορεί να νοιώθουν; Στη συνέχεια αναπαραστήσαμε τον πίνακα.

Είδαμε κεντήματα εκείνης της εποχής και νεώτερης. Είπαμε τι είναι κέντημα, πώς φτιάχνεται και τι εξυπηρετεί. Φτιάξαμε τα δικά μας κεντήματα ζωγραφιές και τα κολλήσαμε σε στρογγυλές χάρτινες βάσεις.

Παίξαμε ένα ωραίο παιχνίδι γλώσσας και μαθηματικών μαζί. Τους έδειχνα μια εικόνα που είχε από κάτω τους αριθμούς από το ένα έως το πέντε. Βρίσκαμε τη λέξη της εικόνας. Τη λέγαμε συλλαβιστά χτυπώντας παλαμάκια, μετρούσαμε τις συλλαβές και βάζαμε το μανταλάκι στον αντίστοιχο αριθμό.

Φτιάξαμε τα δικά μας φεσάκια διακοσμώντας από μια μαύρη λωρίδα με χρυσό μαρκαδόρο.

Βγήκαμε χαρούμενοι μια φωτογραφία φορώντας τα φεσάκια μας.

Και φυσικά . από αυτή την εβδομάδα δεν έλειπαν τα τραγούδια τα αφιερωμένα στην εθνική εορτή. Μεταξύ αυτών το πιο αγαπημένο τους το «ένα παλληκάρι 20 χρονών», που το έλεγαν με ιδιαίτερο ενθουσιασμό. Ας το ακούσουμε.