Μιλώντας για τα αγαπημένα μας ζώα την παγκόσμια ημέρα εορτασμού τους στις 4 Οκτωβρίου,βρεθήκαμε να μιλάμε για το αγαπημένο ζώο της κυρίας που είναι το άλογο. Από εκεί επεκταθήκαμε στον Βουκεφάλα ,το αγαπημένο άλογο του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Βλέποντας το βίντεο στο οποίο τον δάμασε,στρέφοντάς τον στον ήλιο, γιατί φοβόταν τη σκιά του, εντυπωσιάστηκαν τόσο πολύ τα παιδιά ώστε ξεκίνησε ένα μεγάλο ενδιαφέρον γύρω από το σπουδαίο αυτό ιστορικό πρόσωπο.
Ξεκινήσαμε το οδοιπορικό μας στα βήματα του Μεγάλου Αλεξάνδρου με ένα βίντεο, για το μεγάλο άγαλμα του στην παραλία της Θεσσαλονίκης.Το είδαμε και το θαυμάσαμε και έτσι νοερά μαζί του ξεκίνησε και το δικό μας ταξίδι.
Πρώτα εντοπίσαμε στο χάρτη το γεωγραφικό διαμέρισμα της Μακεδονίας, το συγκρίναμε με άλλα διαμερίσματα της Ελλάδας,είδαμε τις πόλεις, τα βουνά και τα ποτάμια της και ότι φυσικά ο Αλέξανδρος ήταν βασιλιάς της,στα αρχαία χρόνια και ότι γεννήθηκε στην Πέλλα.
Ζωγραφίσαμε και εμείς τον χάρτη της Μακεδονίας,ομαδικά αλλά και ατομικά.
Είδαμε στο χάρτη τις κατακτήσεις του ,πως ξεκίνησε από την Πέλλα με το στρατό του και έφτασε στην Τροία και από εκεί ως την Ινδία.Ακούσαμε για τις μάχες που έδωσε,για την πρώτη στο Γρανικό ποταμό , στην Ισσό ,στα Γαυγάμηλα,στην Περσέπολη, είπαμε για τον γόρδιο δεσμό.Μιλήσαμε για το πέρασμα στην Αίγυπτο και την ίδρυση της Αλεξάνδρειας,αλλά και για την ίδρυση πολλών πόλεων με το όνομα του,σε μία έδωσε και το όνομα του αγαπημένου του αλόγου.
Αλλά και το παρακάτω βίντεο μας βοήθησε πολύ!
Διαβάσαμε το θαυμάσιο βιβλίο του Φίλιππου Μανδηλαρά για τον μεγάλο Στρατηλάτη και χαρήκαμε το έμμετρο κείμενο και την όμορφη εικονογράφηση!
Μιλήσαμε για το φοβερό Μακεδονικό δόρυ τη Σάρισα και την Μακεδονική φάλαγγα,και εμπνευστήκαμε ανάλογα κινητικά παιχνίδια στην αυλή.
Αγωνιζόμαστε ποιος θα πετάξει πιο μακριά το δόρυ του!!
Και εδώ κάνουμε σκυταλοδρομία με όρθια τη Σάρισα!
Ακούσαμε το εμβατήριο ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΞΑΚΟΥΣΤΗ, και κάναμε παρέλαση με αυτό.</a
Επίσης ακούσαμε το γνωστό μας Μακεδονίτικο τραγούδι Μήλο μου κόκκινο ,και το χορέψαμε!
Είδαμε στο διαδίκτυο και σε βιβλία τους Μακεδονικούς τάφους της Βεργίνας και θαυμάσαμε τους υπέροχους θησαυρούς.Φυσικά μας εντυπωσίασε το αστέρι της Βεργίνας!
Φτιάξαμε τα δικά μας αστέρια.
Είδαμε στην Πέλλα τα ανάκτορα και μας άρεσαν πολύ τα υπέροχα ψηφιδωτά της δάπεδα.
Προσπαθήσαμε να κάνουμε παρόμοια ψηφιδωτά.
Τα παιδιά ζήτησαν να βάλουμε και κολώνες όπως τις είχαν δει στην Πέλλα.Αφού συζητήσαμε για το πως τις έφτιαχναν στους ναούς τους οι αρχαίοι Έλληνες,επιχειρήσαμε να κάνουμε τις κολώνες μας με πηλό.
και το τελικό αποτέλεσμα.
Παρατηρήσαμε και συζητήσαμε για πίνακες ζωγραφικής με θέμα τον Αλέξανδρο.
Διαβάσαμε τον μύθο της Γοργόνας Θεσσαλονίκης της αδερφής του και δραματοποιήσαμε τον μύθο.
Ο Μέγας Αλέξανδρος
πήγε στους σοφούς για να τους ρωτήσει πως θα γίνει αθάνατος για να χαρεί τον κόσμο που κατέκτησε.
Αυτοί του απάντησαν ότι είναι πολύ δύσκολο κάτι τέτοιο,μόνο όποιος πιει το αθάνατο νερό δεν φοβάται τον θάνατο.Ο Αλέξανδρος ρώτησε μόνο που θα το βρει.Του είπαν ότι πρέπει να περάσει τα βουνά που ανοιγοκλείνουν ,που είναι όμως ακατόρθωτο, γιατί ούτε πουλί δεν μπορεί να περάσει από ανάμεσά τους.Αλλά δεν φτάνει μόνο αυτό,πρέπει να σκοτώσει και τον δράκο που το φυλάει.
Ο Μέγας Αλέξανδρος δεν πτοήθηκε καβάλησε τον Βουκεφάλα και έφυγε σαν αστραπή.
Πέρασε τα βουνά που ανοιγοκλείνουν!
Πάλεψε με το δράκο τον σκότωσε και πήρε το αθάνατο νερό.
Γύρισε στο παλάτι και το άφησε κάπου.Η αδερφή του η Θεσσαλονίκη δεν ήξερε για αυτό,και πήρε το αγγείο με το αθάνατο νερό και πότισε την αγριοκρεμμυδιά. Από τότε οι αγριοκρεμμυδιές δεν ξεραίνονται ποτέ!!
Γύρισε κάποτε και το ζήτησε,αλλά η Θεσσαλονίκη δεν μπορούσε να κάνει πια τίποτε.Ο Αλέξανδρος θύμωσε τόσο πολύ ,ώστε την καταράστηκε να γίνει γοργόνα και να γυρνά στις θάλασσες.
Και από τότε όποιο καράβι συναντήσει το σταματάει.
και το ρωτά ζει ο Βασιλιάς Αλέξανδρος;Αν ο καπετάνιος δεν ξέρει τον καημό της και την μεγάλη αγάπη για τον αδερφό της και απαντήσει πέθανε!Αλίμονο εκείνη θυμώνει και φουρτουνιάζει την θάλασσα και βουλιάζει το καράβι.
Αν ο καπετάνιος ξέρει και απαντήσει,ζει και βασιλεύει και τον κόσμο κυριεύει,αυτή χαίρεται και εύχεται καλό ταξίδι και γαληνεύει την θάλασσα.</a
Και μια χειροτεχνία με την γοργόνα μας.
Και εδώ τελείωσε το όμορφο ταξίδι στην Ιστορία μας με μια τελευταία φωτογραφία, δίπλα στην προτομή του που βρίσκεται στο σχολείο μας, η οποία θα μας θυμίζει όσα θαυμαστά μάθαμε για εκείνον.