Αποχαιρετάμε τον χειμώνα με μια ιστορία που έβγαλαν τα ίδια τα παιδιά για ένα σπουργιτάκι με αφορμή το γνωστό τραγούδι «ένα σπουργιτάκι τόσο δα».
Ξεκινήσαμε με την εκμάθηση του τραγουδιού. Τους διηγήθηκα μια ιστορία με ένα σπουργιτάκι που έψαχνε ψιχουλάκια να φάει μέσα στον χειμώνα. Ένα παιδάκι ο Αιμίλιος το αγάπησε, το τάισε και του έδειξε ότι μπορεί να τον εμπιστευτεί. Στη συνέχεια τους τραγούδησα το γνωστό τραγουδάκι:
Ένα σπουργιτάκι τόσο δα
στο παραθυράκι πως χοροπηδά
Τσίου τσίου λέει κρύο φοβερό
ούτε ΄να σποράκι δεν μπορώ να βρω
Έλα σπουργιτάκι τραλαλα
έχω να σου δώσω ψίχουλα πολλά
είμαι ΄να παιδάκι με καρδιά καλή
έλα σπουργιτάκι σ’αγαπώ πολύ.
Πρώτα το τραγουδήσαμε με τις ανάλογες κινήσεις
Στη συνέχεια, τραγουδήσαμε την μελωδία σιγοψιθυρίζοντας, με κλειστό στόμα κάνοντας μμμ, λαλαλα, με την λαλιά των ζώων γαβγαβγαβ,νιάου νιάου,τσίου τσίου, αλλά και γελώντας ή κλαίγοντας και πάντα με τις ανάλογες κινήσεις.
Δουλέψαμε τις έννοιες Piano (σιγανά) και Forte (δυνατά), σε ομάδες, με το αριστερό και δεξί μου χέρι να ανεβοκατεβαίνει.
Συνδέσαμε το ρυθμό του τραγουδιού με την ρυθμική κίνηση των παιδιών. Τα παιδιά περπατάνε ελεύθερα στο χώρο. Όταν αρχίσω να χτυπάω το ταμπουρίνο, προσαρμόζουν το βήμα τους στο ρυθμό που ακούν: μισά ή τέταρτα.
‘Εγινε «διάλογος»: δύο παιδιά τραγουδούν. Ο καθένας τραγουδά τα λόγια του ρόλου του, ενώ τα άλλα παιδιά τραγουδάνε τα λόγια που περιγράφουν την κατάσταση
Η δραματοποίηση του τραγουδιού συνδυάστηκε με την παράλληλη ενορχήστρωσή του, αφού πρώτα αποφασίσαμε ποια όργανα θα παίξουν τέταρτα και ποια μισά.
Εγώ απλά, προσπάθησα να διευθύνω τις ομάδες:τέταρτα(ταμπουρίνο,ντέφι, ξυλάκια), μισά (τρίγωνα, κουδουνάκια, πιατίνια) και η τρίτη ομάδα κρατούσε τον ρυθμό με παλαμάκια (τέταρτα).
Τα παιδιά είχαν την ιδέα να μαζέψουν τα ψίχουλα από το πρωινό τους, να τα βάλουνε στο παράθυρο, για να φάνε τα σπουργιτάκια!
Ζωγράφισαν το τραγούδι.
Κόψανε, βάψανε και πέρασαν κλωστή σε γάντι σαν να ήτανε η χούφτα μας για να κρατήσουμε το σπουργιτάκι και να το ζεστάνουμε
Ξεκινήσανε «Μια φορά κι έναν καιρό ….» και κάναμε το τραγούδι ιστορία.
Στο βίντεο που ακολουθεί εικονογράφησαν την ιστορία, αφού συνεργάστηκαν υπέροχα και το κάναμε βιβλίο!
Read this free book made on StoryJumpervar pr=((«https:» == document.location.protocol) ? «https:» : «http:»);if (typeof SJScriptLoaded === «undefined») {window.SJScriptLoaded = true;var s = document.createElement(«script»);s.src = pr+»//www.storyjumper.com/script/storyjumper-embed.js»;document.getElementsByTagName(«head»)[0].appendChild(s);function r(f){/in/.test(document.readyState)? setTimeout(«r(«+f+»)»,9) : f()}r(function() { SJMakeBookOpenLightBox(); });}
Και αφού παρουσίασε κάθε ζευγάρι την δουλειά του
Αντίο Χειμώνα.Καλώς ήρθες Άνοιξη!
Παίξαμε και στην αυλή!!
Να το παρουσιολόγιο μας: κάθε μέρα βάζουμε το καρτελάκι με το όνομά μας! 
Τρώμε παρέα όλοι μαζί! Στην τάξη αλλά και στην αυλή!
Μάθαμε να καθαρίζουμε μετά το φαγητό γιατί θέλουμε μια καθαρή τάξη!
Είμαστε ένα χαρούμενο τραινάκι όταν βγαίνουμε ή μπαίνουμε από την αυλή!!
Το όνομά μας είναι παντού: στους δρόμους, στα δέντρα της αυλής!! Παίξαμε με τα αρχικά μας όλο το Σεπτέμβριο!
Και το ταξίδι μας συνεχίζεται!
"Η παρέα μας" 