- 6 Μαρτίου, ημέρα κατά του σχολικού εκφοβισμού. Μπορεί να είμαστε ακόμη μικροί,αλλά καλό είναι να γνωρίζουμε από τώρα τις αρνητικές και μόνο συνέπειες ενός τόσου σοβαρού φαινομένου.
Έτσι αρπάξαμε την ευκαιρία και ασχοληθήκαμε για λίγο με το θέμα.
Ξεκινήσαμε με την ιστορία ΄΄η Μόνα σε καινούργιο σχολείο΄΄
Συζητήσαμε την ιστορία και προσπαθήσαμε να μπούμε στο ρόλο της χελώνας(θύμα), αλλά και του λαγού, του αγριογούρουνου και της αλεπούς(θύτη), με μια σύντομη δραματοποίηση (λόγω τεχνικού λάθους δεν υπάρχουν φωτογραφίες).
Στη συνέχεια φτιάξαμε μια καρδιά, την καρδιά της Μόνας και ερχόταν ένα παιδί και έλεγε και μια λέξη που θα πλήγωνε τη Μόνα, ενώ παράλληλα, τσαλάκωνε την καρδιά.
Η καρδιά της Μόνας έγινε ΄΄κουρέλι΄΄, έπρεπε λοιπόν να σκεφτούμε πως θα επανορθώσουμε. Προτείναμε τότε λέξεις ΄΄γλυκές΄΄ και ΄΄αγαπησιάρικες΄΄
Προσπαθήσαμε με κόπο να σιάξουμε την καρδιά και να την επαναφέρουμε στη αρχική της μορφή. Μέχρι και hansaplast της βάλαμε αλλά διαπιστώσαμε οτι ήταν δύσκολο να γίνει όπως πριν.
Κάπως έτσι λοιπόν καταλήξαμε οτι μια καρδιά αν πληγωθεί από άσχημα λόγια ή βίαιη συμπεριφορά, δύσκολα γιατρεύει τις πληγές της. Επίσης προτείναμε λύσεις σε περιπτώσεις ανάλογες με αυτή της χελώνας. - Να μη φοβηθούμε
- Να εξηγήσουμε στον άλλον οτι μας ενοχλεί η συμπεριφορά του
- Να μιλήσουμε στη μαμά ή στο μπαμπά
- Να το πούμε σε ένα φίλο
- Να το πούμε στην κυρία
Για να γίνει ακόμη πιο κατανοητό κάναμε και ένα ΄΄πείραμα΄΄ Σε μια αρχικά άδεια σακούλα βάζαμε μία μία πατάτα, πάνω στην οποία γράφαμε και μια λέξη που πληγώνει. Η σακούλα γινόταν όλο και πιο βαριά, όπως ακριβώς και η ψυχή μας όταν βιώνει τη βία είτε είναι λεκτική. είτε σωματική. ( Η ιδέα είναι από το blog tanipiataxidevoun)
Βρήκαμε και συνθήματα και φτιάξαμε και μία αφίσα.
Τέλος ακούγοντας το τραγούδι των locomondo ΄΄χέρια σαν κι αυτά΄΄ εμπνευστήκαμε όμορφα πράγματα που μπορούμε να κάνουμε με τα χέρια μας και τα ζωγραφίσαμε.
"Η παρέα μας" 