Ξεκινήσαμε με την αφήγηση και δραματοποίηση των γεγονότων. Γίναμε φαντάροι, γυναίκες της Πίνδου, νοσοκόμες.
Επίσης, διαβάσαμε την ιστορία «Σαν παραμύθι…» της Γαλάτειας Γρηγοριάδου – Σουρέλη, που μας έδωσε την αφορμή να μιλήσουμε για την αξία της αγάπης προς την πατρίδα, τη γενναιότητα και τη δύναμη της θέλησης.
Εκφραστήκαμε εικαστικά, δημιουργώντας ένα κολλάζ. Παράλληλα, κάναμε γλώσσα και μαθηματικά, καθώς γράψαμε καρτελίτσες με τη λέξη «αέρα» και τις αντιστοιχίσαμε με τους φαντάρους που είχαμε ζωγραφίσει για να δούμε αν είναι τόσες όσες και οι φαντάροι.
Παρατηρήσαμε τον πίνακα του Α. Αλεξανδράκη «Αέρααα…» και ιδιαίτερα τα πρόσωπα των φαντάρων και μιλήσαμε για τα συναισθήματά τους. Τα παιδιά αναφέρθηκαν σε μια ποικιλία συναισθημάτων.
Διαβάσαμε το βιβλίο του Τζιάνι Ροντάρι «Όταν οι καμπάνες σταμάτησαν τον πόλεμο» και βρήκαμε πέντε διαφορετικές λέξεις που εκφράζουν θετικά συναισθήματα που ένιωσαν οι άνθρωποι, όταν σταμάτησε ο πόλεμος (χαρά, ενθουσιασμός, ευχαρίστηση, ευτυχία, ανακούφιση).
Αναφερθήκαμε στη γιορτή της σημαίας που είναι στις 27 Οκτωβρίου. Διαβάσαμε και δραματοποιήσαμε την ιστορία «Ασπρογάλανο πανί», της Γ. Γρηγοριάδου – Σουρέλη, διαβάσαμε και μάθαμε το ποίημα «Η σημαιούλα μου», του Γ. Κρόκου και φτιάξαμε τη δική μας σημαία.
Συζητήσαμε για τα κακά του πολέμου και περάσαμε έτσι στην αξία της ειρήνης με αφορμή την ιστορία «Το κανόνι της ειρήνης», την οποία και δραματοποιήσαμε με μουσική. Μάθαμε το τραγούδι «Το παλιό κανόνι», που μιλάει για ένα κανόνι, πάνω στο οποίο φύτρωσε μια ανεμώνη, σε καιρό ειρήνης. Ζωγραφίσαμε το δικό μας κανόνι και του δώσαμε όνομα: «το κανόνι της χαράς, της φιλίας, της ειρήνης, του παιχνιδιού, της αγάπης, των χρωμάτων, το κανόνι που πετάει χρωματιστές μπάλες».Αποφασίσαμε να παίξουμε αυτή την ιστορία σε θέατρο στη γιορτή μας, γιατί μας άρεσε πολύ. Οι ρόλοι μας: λουλούδια, κανόνια, πουλιά, αστέρια, ήλιος. Απολαύστε μας!
Η γιορτή μας τελείωσε με την απαγγελία του ποιήματος «Η σημαιούλα μου» και με τον εθνικό ύμνο της πατρίδας μας.