Τι να πρωτοπούμε για τη μανούλα μας; Πολλά , γι΄αυτό και ασχοληθήκαμε σχεδόν όλη την προηγούμενη εβδομάδα και πάλι όλα δεν τα είπαμε!!
Ξεκινήσαμε με τον «Πιτσιρίκο», της Δανάησ Τσουκαλά από το αθάνατο και νομίζω σαραντάχρονο πια Ανθολόγιο για τα παιδιά του Δημοτικού, και μιλήσαμε για τη μαμά μας και τι εννοεί ο πιτσιρίκος με τα αυτιά της μαμάς που έχει και στην καρδιά!!!
Διαβάσαμε επίσης και το βιβλίο…
…συνθέσαμε τη λέξη μαμά και παίξαμε παιχνίδια μνήμης!
Μιλήσαμε για το τι κάνει η μαμά μας για μας και της φτιάξαμε μια καρδούλα όλο λέξεις αγάπης!

Επειτα κάναμε το ανάποδο! Τα παιδιά διάβασαν όσες περισσότερες λέξεις μπορούσαν!!!

Αν τα παιδιά δεν μπορούσαν να μιλήσουν, πως θα περιέγραφαν στη νοηματική τη λέξη «μαμά»;

Οι καρτούλες για τη μαμά είχαν έμπνευση από τον πίνακα του Κλίμτ…

Τα παιδιά ζωγράφισαν τη μαμά τους και μίλησαν για το τι της αρέσει και τι όχι! Και φυσικό το τι αρέσει και τι δεν αρέσει στη μαμά στους περισσότερους ταυτίζεται με το τι αρέσει και τι όχι σε αυτούς!

Το δωράκι της μαμάς το ετοιμαζαμε από καιρό! Γλαστρούλα με ανακυκλώσιμα υλικά (πλαστικά μπουκάλια, καπάκια), με μυρωδάτη ρίγανη , προσφορά ενός φίλου!
Γράψαμε κι ένα ποίημα!!! Πρώτα βρήκαμε λέξεις που ομοιοκαταληκτούν με τη λέξη μητέρα. Τα παιδιά είπαν τις λέξεις:αέρα, μέρα, πατέρα, σφαίρα, πέρα, καλημέρα, καλησπέρα. Να και το ποίημα που έφτιαξαν:
Μια μέρα με αέρα
η μητέρα πήγε πέρα.
Πήγε βρήκε τον πατέρα
και του είπε καλημέρα.
Εκείνος της απάντησε:
«Καλησπέρα, πάω να πετάξω σφαίρα!!!»
Διαβάσαμε το βιβλίο του Πίτερ Ινκιοφ «Η κούκλα που ήθελε να αποκτήσει ένα μωρό» (το παραμύθι με τις ρώσικες κούκλες), και κάναμε παιχνίδια γλώσσας και μαθηματικών!


Τέλος όλες οι μανούλες έλαβαν ηλεκτρονικά την ημέρα της γιορτής της Μητέρας μία φωτογραφία του παιδιού τους με ένα μύνημα γι’ αυτές!

Δεν είμαστε σίγουροι ότι ήταν μόνο αυτά!
Μανούλες χρόνια μας πολλά, μακάρι αγάπη να παίρνουμε και να δίνουμε……