Κατά την διάρκεια των διακοπών του Πάσχα, η ειδησιογραφία με το θέμα των προσφύγων ήταν πολύ έντονη,όσο και ο δραματικός τρόπος που αυτοί οι άνθρωποι φτάνουν στην Ελλάδα.
Το όλο θέμα με προβλημάτισε και το συζήτησα με τα παιδιά, που έδειξαν μεγάλο ενδιαφέρον,γιατί ήξεραν και άκουσαν αρκετά για το όλο θέμα.Έτσι γεννήθηκε ο προβληματισμός γιατί άραγε φεύγουν αυτοί οι άνθρωποι από τις πατρίδες τούς.
Φεύγουν ολόκληρες οικογένειες με τα παιδιά τους και διαπιστώσαμε ότι κάποια παιδιά είναι πολύ άτυχα γιατί ζούν σε πολύ άσχημες συνθήκες.Έτσι γεννήθηκε το ερώτημα άν ήθελαν να μάθουν πως ζούν τα παιδιά σε όλο το κόσμο.Τα παιδιά δέχτηκαν με ενθουσιασμό.
Ξεκινήσαμε διαβάζοντας το βιβλίο»Μοιάζουμε διαφορετικοί αλλά είμαστε ίδιοι»
Το βιβλίο μιλά για την διαφορετικότητα και τη μοναδικότητα των ανθρώπων.Όλοι μας αν και έχουμε άλλο χρώμα δέρματος,ματιών, μαλλιών,είμαστε ίδιοι γιατί είμαστε άνθρωποι.Έχουμε τις ίδιες ανάγκες χαιρόμαστε και λυπόμαστε με τα ίδια πράγματα.
Είδαμε σε video ένα παραμύθι με ένα προσφυγόπουλο την Ειρήνη, το οποίο μας συγκίνησε πολύ.
Αλλά που ζούν τα παιδιά του κόσμου; Πόσο κοντά ή μακριά μας βρίσκονται οι χώρες και οι ήπειροι ;
Παρατηρήσαμε την υδρόγειο και τον χάρτη, συγκρίναμε το μέγεθος των 5 ηπείρων, τους μεγάλους ωκεανούς, και μάθαμε να τις ξεχωρίζουμε με το όνομα και το σχήμα τους, μεσα απο διάφορα παιχνίδια.
Ζωγραφίσαμε μια υδρόγειο,όπου κάθε ήπειρος βάφτηκε με διαφορετικό χρώμα όπως στους ολυμπιακούς κύκλους.Στη συνέχεια κάναμε κολλάζ με τις διάφορες φυλές κολλώντας στα σωστά σημεία πάνω στη γη.
Χωριστήκαμε σε ομάδες και έπρεπε να ζωγραφίσουν τι νομίζουν ότι είναι βασική ανάγκη και τι χρειάζεται
ένα παιδί για να μεγαλώσει σωστά;
Κάθε ομάδα παρουσίασε στις υπόλοιπες την δουλειά της και συγκρίναμε ομοιότητες και διαφορές.
Έπειτα βοηθώντας ο ένας τον άλλον φτιάξαμε όλοι μαζί τον παρακάτω πίνακα.
Είδαμε διάφορες εικόνες της UNISEF, αλλά και από το βιβλίο:(Μια ζωή σαν τη δική μου) πως ζουν τα παιδιά στο κόσμο.
Διαπιστώσαμε ότι πάρα πολλά παιδιά πάνω στη γη στερούνται βασικές τους ανάγκες,με πρώτη την τροφή, το καθαρό νερό, τη στέγη,την υγιεινή, την ιατρική περίθαλψη, την εκπαίδευση, την πληροφόρηση.
Πολλά παιδιά αναγκάζονται να δουλεύουν γιατί είναι πολύ φτωχά ή χάνουν το σχολείο γιατί πρέπει να κουβαλήσουν νερό για τις ανάγκες της οικογένειας τους.
Έτσι κατάλαβαν πόσο προνομιούχα είναι τα ίδια.
Παίξαμε ένα παιχνίδι όπου τα παιδιά χωρίστηκαν ανάλογα με τις προτιμήσεις τους σε παιδιά από τις πέντε ηπείρους.Μπήκαν σε ομάδες μέσα στα στεφάνια και κάθε ομάδα έριχνε την μπάλα (υδρόγειο) σε ένα στεφάνι , που έπαιζε τον ρόλο του καλαθιού.Κάθε ήπειρος έριχνε μέχρι τρεις βολές, ποιά θα νικήσει;
Καταγράψαμε και τα αποτελέσματα!
Τραγουδήσαμε το τραγούδι του Γιάννη Ρίτσου «Αν όλα τα παιδιά της γης πιάναν γερά τα χέρια» και το συνοδέψαμε με μουσικά όργανα.
Μιλήσαμε για τις παγκόσμιες οργανώσεις που βοηθούν ανθρώπους και κυρίως παιδιά που έχουν ανάγκη,όπως UNISEF,ACTION AID,Γιατροί του κόσμου, Γιατροί χωρίς σύνορα και διαβάσαμε την ιστορία της UNISEF μέσα από ένα πολυτροπικό κείμενο.
Εστιάσαμε στο τι είναι δικαίωμα ,ποια δικαιώματα πιστεύουμε ότι έχουμε σαν παιδιά;Προστατεύονται τα δικαιώματα μας και από ποιόν;
Έτσι διαβάσαμε την παγκόσμια διακήρυξη των δικαιωμάτων του παιδιού ,όπως την ψήφισαν το 1959 οι λαοί των Ηνωμένων Εθνών,ενώ αναλύσαμε και μια σχετική αφίσα.
Διαβάσαμε το βιβλίο του Αλίξ Καμπρέρα, για τα δικαιώματα του παιδιού «Το μαγικό κουτί της Αριάδνης».
που βασίζεται στην τέταρτη αρχή της διακήρυξης «Το κάθε παιδί πρέπει να τρέφεται ικανοποιητικά, να έχει σπίτι, ψυχαγωγία και ιατρική φροντίδα.Η Αριάδνη διαπιστώνει μέσα από την περιπέτεια της, ότι είναι δύσκολη η φροντίδα των παιδιών, αλλά τόσο απαραίτητη για την σωστή ανάπτυξη τους.
Ακόμη ακούσαμε τραγούδια από διάφορες χώρες του κόσμου , που μας εντυπωσίασαν, αλλά πιο πολύ μας συγκίνησε το ακόλουθο ποίημα του Γιάννη Ρίτσου το «Αναφυλλητό» που το αφιερώνουμε με πολύ αγάπη σε όλα τα παιδιά του κόσμου.
"Η παρέα μας" 