Στα πλαίσια του προγράμματος σχετικά με τον εαυτό μας, τέθηκε το ερώτημα: «Πώς προστατεύω τον εαυτό μου;» και τα παιδιά απαντώντας, αναφέρθηκαν στη διατροφή μας. Ασχοληθήκαμε με το θέμα αυτό, κάνοντας ποικίλα παιχνίδια, δρστηριότητες και διαβάζοντας σχετικές ιστορίες.
Το εξαιρετικό βιβλίο «Πετρόσουπα», του Τζ. Μουθ, εκδ. Άγκυρα, μας έδωσε την ευκαιρία όχι μόνο να δοκιμάσουμε μια σούπα από λαχανικά, στα πλαίσια του παραπάνω προγράμματος, αλλά και να επανέλθουμε στην αξία της προσφοράς, να καταλάβουμε τι όμορφο που είναι να μοιράζεσαι και πόση ευτυχία υπάρχει σε αυτό.
Ξεκινήσαμε με την ανάγνωση του βιβλίου και στη συνέχεια παίξαμε ένα παιχνίδι με ζάρι, που στις 6 πλευρές του γράφει τις λέξεις: αρχή, τέλος, ήρωας, τίτλος, αλήθεια, ξαναρίξε. Με τον παιχνιώδη αυτό τρόπο θυμηθήκαμε το παραμύθι και καλλιεργήσαμε τον προφορικό μας λόγο. Το βιβλίο μας άρεσε πολύ και έτσι αποφασίσαμε να δραματοποιήσουμε την ιστορία. Μας ενθουσίασε η ιδέα να φτιάξουμε κατά τη διάρκεια της δραματοποίησης μια αληθινή σούπα στο σχολείο και να τη φάμε. Έτσι, αποφασίσαμε να φέρει ο καθένας και από ένα υλικό για τη σούπα και γράψαμε ένα σημείωμα για το σπίτι για να θυμηθούμε να το φέρουμε. Με τη δραστηριότητα αυτή κατανοούμε μια βασική λειτουργία του γραπτού λόγου: η γραφή μου χρειάζεται στην καθημερινότητα, γιατί με βοηθάει να θυμηθώ κάτι και έτσι μου διευκολύνει τη ζωή.
Συγκεντρώσαμε τα υλικά μας για τη σούπα και … είμαστε έτοιμοι να ξεκινήσουμε!
Όλοι έχουμε φέρει από κάποιο υλικό και όλοι βοηθάμε στο μαγείρεμα. Καθώς ετοιμάζουμε τη σούπα τραγουδάμε το τραγούδι «Η χορτόσουπα»
Ψιλοκόβω σελινάκια,
πατατούλες, καροτάκια,
κολοκύθια, κρεμμυδάκια,
ροδελίτσες τα πρασάκια.
Τσιγαρίζω το λαδάκι,
το κρεμμύδι, το πρασάκι
και προσθέτω το νεράκι
και το νόστιμο αλατάκι.
Στο μεγάλο κατσαρόλι,
η χορτόσουπά μας όλη
βράζει, βράζει και μυρίζει
και ο κόσμος νοστιμίζει.
Λ. Μπρούσκου
Καθώς η σούπα μας βράζει, ετοιμάζουμε από ένα καπέλο Κινέζου για τη δραματοποίηση. Επιτέλους η σούπα είναι έτοιμη και εμείς έτοιμοι να ξεκινήσουμε το θεατρικό παιχνίδι, πλαισιώνοντάς το φυσικά με κινέζικη μουσική.
Το παραμύθι πλησιάζει στο τέλος του. Ανυπομονούμε να δοκιμάσουμε τη σούπα που ετοιμάσαμε. Επιτέλους η στιγμή έφτασε!
Η σούπα μας είναι πεντανόστιμη και ένα παιδί μας λέει το μυστικό: είναι τόσο νόστιμη, γιατί όλοι φέραμε κι από κάτι! Γράφουμε όλοι μαζί τη συνταγή, για να τη μαγειρέψουμε και στο σπίτι μας.
Όμως δεν μείναμε σε αυτό, γιατί καθώς ετοιμάζαμε τη σούπα, οι φλούδες από τα λαχανικά … μας ψιθύρισαν κάτι! Μας ειπαν ότι δεν είναι … αληθινά σκουπίδια και παραξενευτήκαμε πολύ. Έτσι, κάναμε ένα πείραμα για να το διαπιστώσουμε (Φυσικές Επιστήμες – Γνωριμία με το Περιβάλλον). Χωριστήκαμε σε ζευγάρια και το κάθε ζευγάρι έθαψε σε γλάστρα με χώμα ένα διαφορετικό υλικό (φλούδες, πλαστική σακούλα, βιοδιασπώμενη σακούλα, γυαλί, χαρτί, αλουμίνιο, πλαστικό). Γράψαμε έξω από κάθε γλάστρα το υλικό και τα ονόματά μας και το κάθε ζευγάρι ανέλαβε να ρίχνει νερό στη γλάστρα του.
Δουλεύοντας σαν μικροί επιστήμενες, πριν το πείραμα, καταγράψαμε την υπόθεσή μας σχετικά με το αν το υλικό που θάψαμε θα λιώσει ή όχι και τον Ιούνιο θα βγάλουμε το συμπέρασμά μας, παρατηρώντας τι έχει συμβεί στα υλικά που θάψαμε.
Η πετρόσουπα ήταν ένα από τα αγαπημένα μας παραμύθια και έτσι αποφασίσαμε να φτιάξει ο καθένας το δικό του βιβλίο, εικονογραφώντας και γράφοντας την ιστορία με τον δικό του τρόπο.
Η παρουσίαση αυτή δεν θα μπορούσε να τελειώσει, παρά με ένα απόσπασμα από το βιβλίο του Μουθ: «Μέσα στο τρυφερό ανοιξιάτικο πρωινό, οι κάτοικοι μαζεύτηκαν κάτω από τον ίσκιο μιας ιτιάς για να αποχαιρετήσουν τους καλεσμένους τους. «Σας ευχαριστούμε για ό,τι μας προσφέρατε!», είπαν οι καλόγεροι. «Είσαστε πολύ φιλόξενοι!». «Εμείς σας ευχαριστούμε!» απάντησαν οι κάτοικοι του χωριού. «Μας μάθατε τόσα πολλά που ποτέ δεν θα σας ξεχάσουμε… Μας δείξατε τι όμορφο που είναι να μοιράζεσαι με τον άλλον ό,τι κι αν έχεις!». «Και να σκεφτείτε», τους είπαν οι καλόγεροι, «ότι το να είναι κανείς ευτυχισμένος είναι τόσο απλό, όσο και το να φτιάξει μια πετρόσουπα».
"Η παρέα μας" 