Μετά την ανάγνωση και την εικονογράφηση ενός ποιήματος σχετικού με το φθινόπωρο και τη βροχή, δημιουργήθηκε στα παιδιά ένα ερώτημα σχετικά με το πού βρίσκουν το νερό τα σύννεφα και πώς γίνεται αυτό το νερό να μην τελειώνει ποτέ. Αυτό μας οδήγησε στο να ασχοληθούμε με τον κύκλο του νερού.
Αναζητήσαμε στο σπίτι πληροφορίες στο διαδίκτυο και σε βιβλία και στη συνέχεια η εκπαιδευτικός αφηγήθηκε το παραμύθι Οι 7 σταγονοφιλενάδες. Τα παιδιά ενθουσιάστηκαν και αποφασίσαμε να το δραματοποιήσουμε. Μοιράσαμε τους ρόλους, ετοιμάσαμε τις στολές μας με απλά υλικά (φόδρες και χαρτόνια), διαμορφώσαμε τον χώρο της τάξης κατάλληλα και παίξαμε θέατρο.
Στη συνέχεια, είδαμε στην οθόνη του Η/Υ φωτογραφίες από την παράστασή μας και αποφασίσαμε να εικονογραφήσουμε την ιστορία και να δημιουργήσουμε το δικό μας βιβλίο, για να το διαβάσουν και οι γονείς μας. Η δημιουργία του βιβλίου έγινε με τη μέθοδο της συνεργατικής μάθησης. Συζητήσαμε για τους ρόλους (γραμματέας, παρουσιαστής, εικονογράφοι), τους μοιράσαμε, δώσαμε τίτλο στη ζωγραφιά μας, τον γράψαμε και αφηγηθήκαμε την ιστορία στην εκπαιδευτικό. Στο τέλος, παρουσιάσαμε τη δουλειά μας στην ομάδα της τάξης, βάλαμε τις ζωγραφιές στη σειρά και τις αριθμήσαμε.
Η διαδικασία που περιγράφηκε εμπεριέχει στόχους από τη μαθησιακή περιοχή της Δημιουργίας και Έκφρασης (δραματοποίηση ιστορίας), από τη μαθησιακή περιοχή των Μαθηματικών (χρονικές διατάξεις), από τη μαθησιακή περιοχή της Γλώσσας (ανάπτυξη προφορικού λόγου, γραφή με νόημα) και από τη μαθησιακή περιοχή του Περιβάλλοντος (τα παιδιά μαθαίνουν για τον κύκλο του νερού).
«Οι 7 σταγονοφιλενάδες»
Μια φορά κι έναν καιρό σε μια πόλη που την έλεγαν Λιμνούπολη ζούσαν 7 σταγόνες φιλενάδες. Η Λιμνούπολη ήταν πολύ καλά κρυμμένη βαθιά μέσα σε ένα βουνό. Οι 7 σταγονοφιλενάδες ήταν πολύ παιχνιδιάρες και σκανταλιάρες με τις γύρω πέτρες και τα χώματα.
Έτσι μια μέρα, οι πέτρες και τα χώματα τις έσπρωξαν με δύναμη προς τα πάνω και τις έδιωξαν σε μια άλλη πόλη.
Ήταν η Πηγή με το μεγάλο Πι. Εδώ όλα ήταν διαφορετικά. Τσουλήθρες πολλές κι ένας μεγάλος δρόμος που έφτανε μέχρι την άκρη της πόλης. Άραγε τι να βρίσκεται εκεί; Γλίστρησαν να δουν και βρέθηκαν σε μια μεγάλη τσουλήθρα που τελειωμό δεν είχε. Κι έτσι άρχισε το ταξίδι στο μεγάλο ποτάμι.
Νεροθεούλη μου τι ήταν αυτό!!! Σαν χείμαρρος περνούσαν από μπροστά τους χιλιάδες εικόνες. Δέντρα ψηλά, βουνά κι όσο κατηφόριζαν, πουλιά και λουλούδια χαιρετούσαν. Όμορφα χωριά και μεγάλες πόλεις συναντούσαν. Κάποτε έφτασαν στη θάλασσα. «Γαλανή και όμορφη η κυρία θάλασσα», είπαν οι σταγόνες. Εδώ να δείτε παιχνίδια και χαρές. 
Μια μέρα που ο ήλιος έκαιγε πολύ, ίδρωσαν και όσο πιο πολύ ίδρωναν, τόσο αλάφραιναν και ανέβαιναν στον αέρα.
Συναντήθηκαν όλες μαζί σε ένα μικρό παιχνιδιάρικο σύννεφο.
Εκεί ήταν κι άλλα σύννεφα. Μια μέρα, ένας δυνατός βοριάς έφτασε στη γειτονιά τους.
Τέρμα τα παιχνίδια και όπου φύγει φύγει. Έτσι όμως όπως έτρεχαν και κουτρουβαλούσαν το ένα σύννεφο πάνω στο άλλο, έκαναν τέτοιο θόρυβο, που τους άκουσαν οι άνθρωποι κάτω στη γη. Αστραπές, βροντές, μπουμπουνητά!!! Κρύωσαν και βάρυναν τόσο πολύ που άρχισαν να πέφτουν. Νεροθεούλη μου, έγιναν πάλι σταγόνες!
Χιλιάδες χοντρές, βαριές σταγόνες βροχής που έπεφταν προς τη γη. Οι εφτά σταγονοφιλενάδες ήταν ανάμεσά τους. Ε λοιπόν, δε θα το πιστέψετε! «Κοιτάξτε εκεί κάτω», φώναξε μια από τις εφτά σταγονοφιλενάδες. «Βλέπω την Πηγή, με το μεγάλο Πι! Θέλετε να μπούμε πάλι μέσα και να ξανακάνουμε το ταξίδι από την αρχή;». Και οι υπόλοιπες συμφώνησαν με μια φωνή.
"Η παρέα μας" 